فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 8
اخلال در زندگى ده ها خانوار بر اثر فعاليت شركت هاى نفتى فاجعه زيست محيطى در جنوب شرقى تهران      
«ما۱۶۰۰نفريم. ذرت مى كاريم بوى نفت مى دهد، گندم درو مى كنيم، طعم نفت مى دهد.»از شهر رى كه بگذريد، خيلى دور نيست. همين نزديكى ها، زمين زيرپايشان آغشته به نفت است. مزارع ۲۷۰ خانوار طعم نفت مى دهد، گندم و ذرتشان هم . سه كيلومترى جاده شهرى رى به قم، آلودگى غوغا مى كند. مردم سخت نفس مى كشند. با چاه هاى آلوده به نفت، گندم مى كارند. زمين زير پايشان سياه؛ مثل آبى آسمانى كه بالاى سرشان در غبار رنگ مى بازد: «ما ۱۶۰۰ نفريم. گوشه اى كه گذرتان هم نمى افتد، سرب را نفس مى كشيم، آب آلوده مى نوشيم.»مزارع غوطه ور در نفت روستاى اسماعيل آباد ديگر جاى زندگى و كشت و كار نيست. نفت اينجا براى مردمانش سرمايه و سود نيست. نفس كشيدن در غبار سموم شيميايى نفت و بنزين و گرد مرگبار سولفات سديم براى مردم اين گوشه پرت، سخت آسان شده است، سخت عادت شده است.اسماعيل آباد را پنج كارخانه محاصره كرده اند، مخزن هاى بلند نفت و بنزين، لوله هاى گاز و كارخانه سولفات سديم چنان با زندگى ۱۶۰۰ نفر آميخته اند كه ديگر نمى توان ميان ديوار خانه هاى روستا و مخزن هاى بلند پالايشگاه نفت مرزى كشيد. آب شربى در كار نيست. از زمين اما نفت سياه مى جوشد. آسمان سياه است، گندم هاى اينجا طعم نفت مى دهد.«ما۱۶۰۰ نفريم. پنج نقطه از روستاى اسماعيل آباد را لوله هاى ۲ اينچى آب كشيده اند، اما اين آب هم آلوده است. مرض به جان بچه هايمان، زن هايمان افتاده. مهندس ها مى گويند اين آب كه به شما مى دهند آلوده نيست، اما زن هاى ما مريضند، بچه

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »