فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 42
پيشگفتار
تربيت ابعاد مختلفى چون جسمانى، عقلانى، عاطفى، اجتماعى واخلاقى دارد. از مهمترين ابعاد تربيت، تربيت معنوى است كه به ‏عقيده ما در تربيت اسلامى، پرورش اين بعد غايت همه ابعاد ديگـراست. اين نوع تربيت كه شامل پرورش بعد معنوى انسان و فــراهم‏ نمودن زمينه ارتباط انسان با خداوند و در نهايت پرورش انسان ‏براى رسيدن به قرب الهى است. بسيار مورد تاكيد ائمه عليهم السلام بوده است و آن بزرگواران ‏در تمام صحنه‏هاى زندگـى بيشترين اهميت را به پرورش اين بعد فرزندان مى‏دادند و براى تحقق آن از شيوه‏هاى خاص بهره مى‏گرفتندكه به نظر مى‏رسد از مهمترين شيوه‏ها، دو شيوه (ذكر و دعا) است‏ و هر چند دعا نيز يك نوع ذكر تلقى مى‏شود اما از آنجا كه درتربيت معنوى عنصرى كليدى و مهم است از آن به عنوان يك شيوه ‏جداگانه ياد مى‏كنيم. امام باقر(ع) در سيره تربيتى خود از اين ‏دو شيوه به شكل خاصى بهره جستند. ذكر و ياد خدا ذكر كه عبارت از توجه قلبى انسان نسبت ‏به خداوند است و گاهى‏ در قالب الفاظ مخصوصى بر زبان جارى مى‏شود. نقش بسيار مهمى درتربيت ‏بعد معنوى انسان دارد. ابن قداح از امام صادق(ع) نقل ‏كرده كه «پدرم (امام باقر(ع)) بسيار ياد خدا مى‏نمود، همـراه‏ او راه مى‏رفتم او را در حال ذكرمى‏ديدم با او غذا مى‏خوردم او را درحال يادخداوند مى‏ديدم، با مردم سخن مى‏گفت و اين كار او را از ياد خدا غافل نمى‏كرد. من مشاهده مى‏كردم كه زبان او مدام ‏در حال گفتن ذكر لا اله الا الله بود. پدرم ما را جمع مى‏نمود وما را به ذكر و ياد خـدا امر مى‏فرمود و اين

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »