کودک درون حضوری قدرتمند دارد. در کانون هستی ما به سر میبرد. کودک نوپایی سالم و شاد رو مجسم کنید، سرزندگی او را حس میکنید.

با شور و شوقی مدام محیطش را کشف می کند ،از احساس هایش باخبر است و آشکارا آنهارا نشان می دهد ، وقتی آزار می بیندگریه میکند ، وقتی خشمگین است فریاد میزند ،وقتی خوشحال است لبخند می زند و یا از ته دل میخندد،دوست دارد بازی و کشف کند،میداند به چه کسی اعتماد کند و به چه کسی اعتماد نکند.

به مرور،این کودک به سوی توقعات و جهان افراد بالغ کشیده میشود ،صدای بزرگترها با نیازها و خواسته هاشان به تدریج ندایدرونی احساس ها و غرایز را خاموش میکند والدین و آموزگاران ناوارد در واقع میگویند “به خودت اعتماد نکن، احساس هایت را احساس نکن، این را نگو، این را بیان نکن، همان را بگو که ما میگوییم، ما بهتر میدانیم”به مرور کنجکاوی و خودانگیختگی و توانایی احساس کردن به ناچارپنهان میشوند، اغلب اوقات افراد بالغ در فرآیند آموزش و پرورش و ایجاد انضباط کودک را به بالغ قابل پیش بینی تبدیل می کنند و بهخود راستین کودک لطمه می زنند.

…

نویسنده: لوسیا کاپاچیونه

مترجم: گیتی خوشدل

تعداد صفحات: 237

حجم فایل: 12.5 مگابایت

نوع فایل: pdf