فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 14
خداباوري و اخلاق زيست محيطي(1) نويسنده : گثري ال.كامستوك مترجم : انشاالله رحمتي يكي از حوزه‌هاي فكري اصلي كه در دوران معاصر توانسته است، پيوندي ميان تفكرات نظري در رشته‌هايي چون فلسفه و الهيات و مسائل و معضلات عملي زندگي بشر برقرار دارد. دانشي است كه از آن به اخلاق كاربردي (Applied Ethics) تعبير مي‌شود. اخلاق زيست محيطي (Ethics Enviromental) از شاخه‌هاي اين دانش است. در اين اخلاق براي حل مسائل ناشي از بحران زيست محيطي كه مي‌توان گفت خطيرترين بحران جهان كنوني است، چاره‌جويي مي‌شود. اخلاق زيست محيطي و مسائل قابل طرح در اين دانش دامنه گسترده‌اي دارند. ولي يكي از مسائل اين دانش نسبت ميان دين و محيط زيست است، به اين معنا كه آيا دين به طور كلي مي‌تواند به حال شرايط زيست محيطي موثر باشد و اگر آري، آيا تأثير آن مثبت است يا منفي. بديهي است كه چون اديان خود متنوع‌اند و به علاوه در متن هر دين نيز مذاهب مختلفي موجود است، نمي‌توان به دنبال پاسخي كلي و فراگير براي اين پرسش بود. به همين دليل در مقاله‌اي كه ذيلاً مي‌خوانيم، نويسنده به اين مهم عنايت دارد و مي‌كوشد تا بر مبناي تصور اديان مختلف از خداوند، به نوعي آنها را طبقه‌بندي كند و بر اين اساس به تشريح پاسخ بالفعل يا بالقوه‌اي كه بر مبناي هر يك قابل ارائه است، بپردازد. بنابراين در تقسيم كلي اديان را به خدا باور (theist) ونا - خداباور (non - theist) تقسيم مي‌كند. دين خداباور ديني است كه به وجود ساحتي متعالي براي عالم كه متشكل از خدا يا خدايان و ديگر موجودات مقدس است، باور دارد. و هر ديني كه چنين ساحتي براي عالم قائل نيست، ديني نا - خداباور است و از اين جهت چنين ادياني را مي‌توان حتي اديان الحادي (atheist) خواند. هر چند در ابتداي مقاله نسبت ميان اديان نا - خداباور با محيط زيست مورد بحث قرار گرفته

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »