فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 27
چشم‌اندازي بر بيوراديوراكتورهاي غشايي جهت تصفيه آب و پساب، رسوب‌گيري غشايي و راهكاري پيشگيري از آن چيكده: بيوراكتورهاي غشايي (MBRs) طي سال‌هاي اخير به عنوان سيستم‌هاي پيشرفته تصفيه پساب كاربرد گسترده‌اي داشته‌اند. البته مشكل رسوب‌گيري در اين سيستم‌ها باعث كاهش توان رقابتي آنها گرديده است. به طور كلي، رسوب‌گيري در غشاهاي آبگريز بيشتر از غشاهاي آبدوست رخ مي‌دهد كه اين امر به دليل تعاملات آبگريز بين مواد محلول، سلول‌هاي ميكروبي و مواد غشايي است. همچنين رسوب‌گيري غشايي مي‌تواند به دليل جذب گونه‌هاي آلي رسوب كردن گونه‌هاي معدني كم‌محلول و چسبيدن سلول‌هاي ميكروبي بر روي سطح غشايي مي‌تواند به دليل جذب گونه‌هاي آلي، رسوب كردن گونه‌هاي معدني كم‌محلول و چسبيدن سلول‌هاي ميكروبي بر روي سطح غشا باشد. يكي از روش‌هاي اصلاح سطح غشاء، آماده‌سازي با پلاسماي CO2 است. به نظر مي‌رسد كه سايز منفذ و تخلخل غشاء بعد از آماده‌سازي با پلاسما افزايش و در صورتي كه زمان آماده‌سازي طولاني شود، كاهش مي‌يابد. روش ديگر تثبيت نانوذرات TiO2 بر روي اتوي غشاء است. TiO2 نشسته بر روي غشاء تاثير بيشتري بر كاهش رسوب‌گيري در مقايسه با TiO2 محبوس در غشا دارد كه اين امر به دليل ازدياد نانوذرات جاي گرفته بر روي غشاء است. صرف‌نظر از نوع ماده پليمري رسوب‌گيري غشايي با تثبيت نانوذرات TiO2 كاهش مي‌يابد. در نتيجه غشاهايي كه در آنها تثبيت TiO2 صورت گرفته است، انتخابي ساده و موثر براي كاهش رسوب‌گيري در بيوراكتورهاي غشايي هستند. با استفاده از بيوراكتورهاي غشايي، براي تصفيه پساب مي‌توان بر مشكلات جاري فرآيندهاي لجن فعال كه اكثراً مربوط به جداسازي توده ميكروبي از آب تصفيه شده است، فائق آمد. در اين نوع بيوراكتورها ميكرو يا اولترافيلتراسيون جايگزين فرآيند ته‌نشين‌سازي (معمولاً براي جداسازي توده ميكروبي از آب تصفيه است) شده است. در اين روش به دليل حبس كامل باكتري‌ها و ويروس‌ها كيفيت آب تصفيه شده افزايش مي‌يابد. همچنين امكان افزايش غلظت توده ميكروبي به ميزان قابل توجهي وجود دارد كه موجب كاهش حجم راكتور و همچنين كاهش نرخ توليد لجن مي‌شود. افزون

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »