فرمت فایل: ورد - Word  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 9
از گذشته هاي دور كشاورزي يكي از مهمترين راه هاي تأمين غذاي انسان بوده است. زراعت در ابتدا بستگي زيادي به مقدار بارش برف و باران داشت و اگر در يك سال به اندازه كافي بارندگي نمي شد، محصول خوبي هم بدست نمي آنمد، بنابر اين، نياكان ما به فكر افتادند تا از آبهايي كه در طبيعت به صورت رودخانه، چشمه، چاه و قنات وجود داشت، براي آبياري زمينهاي خود استفاده كنند. به اين ترتيب بود كه روش زراعت ديم به زراعت آبي تبديل شد. از بين رفتن خاك كشاورزي، دشواريهاي فراوان آبياري و صرف وقت و هزينه زياد، انسان را به فكر انداخت تا راه جديدي براي آسان تر شدن آبياري مزارع خود پيدا كند. سرانجام با الهام از ريزش باران در طبيعت «آبپاش» اختراع شد. ولي چون از اين وسيله نمي توانستند براي زمينهاي بزرگ استفاده كنند، روش تازه اي براي آبياري باغها و مزارع پيدا كرده، آن را « آبياري تحت فشار » ناميدند. در اين روش آب به وسيله پمپ يا ختلاف ارتباع تحت فشار قرار گرفته و به صورت باران يا قطره و يا روشهاي مناسب ديگر، در اختيار گياه قرار مي گيرد. آبيري تحت فشار، روش ها و دستگاه هاي مختلفي دارد كه يكي از آنها روش آبياري «قطره اي» است. روش آبياري قطره اي آبياري قطره اي روشي است كه در آن آب به وسيله فشاري كه توسط پمپ و يا اختلاف ارتفاع به وجود مي آيد وارد لوله هاي اصلي و فرعي شده و با استفاده از قطره چكان ها به صورت قطره در پاي درخت يا بوته چكيده و آب مورد نياز آن را تأمين مي كند. براي جلوگيري از ورود اجسام به داخل لوله ها، ابتدا آب از صافي هاي مخصوص گذشته و سپس وارد لوله ها مي شود. در صورتيكه نياز به دادن سموم و عناصر غذايي به گياه باشد، مي توان اين مواد را با روشهايي كه گفته خواهد شد به آب اضافه نموده

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »