فرمت فایل: پاورپوینت - ppt  

کتاب سبز - قابل ویرایش ) 

تعداد اسلاید : 37
ووشرری بانکروفتی نام بیماری: فیلاریازیس بانکروفتی، وشرریازیس، الفانتیازیس چرخه ی زندگی انسان تنها میزبان قطعی کرم است و انتقال عفونت نیاز به گونه های مناسب پشه دارد کرمهای بالغ ماده به طول 10ـ 8 سانتی متردر عروق لنفاوی و میکروفیلرها در خون و لنف زندگی می کنند. کرمهای بالغ نر و ماده به صورت کاملا پیچ خورده در گره های متسع عروق لنفاوی و سینوسهای غدد لنفاوی قرار دارند. طول زندگی ووشرریا بانکروفتی در انسان، قریب به 5 سال تخمین زده شده است. میکروفیلرها که در طی خونخواری پشه وارد بدن آن شده اند به عضلات مهاجرت می کنند. پس از 20ـ 6 روز رشد، لاروها از عضلات خارج شده و با ایجاد آسیب های قابل توجهی به خرطوم پشه می روند. وجود 3 میکروفیلر در هر میلی متر مکعب خون مطلوب ترین میزان عفونت را در پشه ایجاد می کند. 5/0 میکروفیلر در هر میلی متر مکعب باعث ایجاد عفونت نمی شود و 10 میکروفیلر در هر میلی متر مکعب خون، باعث مرگ پشه می شود. در طی خونخواری، لاروهای رشد یافته با خروج از خرطوم وارد پوست میزبان جدید می شوند. با ورود لارو ازراه زخم ناشی از گزش، لاروها به عروق و غدد لنفاوی می روند ودر آنجا رشد کرده و در طی 6 ماه یا بیشتر تبدیل به کرمهای بالغ می شوند. کرمهای بالغ تمایل به تجمع در نقاط اتساع یافته ی اندامهای تحتانی، غدد کشاله رانی و اپیدیدیم در مردان و غدد لبه ی اندام تناسلی در زنان دارند میکروفیلرها از کرمهای والد خود جدا شده و از طریق دیواره ی عروق لنفاوی به عروق خونی کوچک مجاور مهاجرت کرده و یا توسط گردش لنفاوی به داخل جریان خون حمل می شوند. همه گیر شناسی شیوع عفونت به علت دخالت عوامل محیطی، به مقیاس وسیعی بستگی به نژاد سن و جنس دارد، ناقل اصلی عفونت در نیمکره ی غربی (کولکس کین کیوفاسیاتوس ـ فاتیگانس) و در جنوب اقیانوس آرام آئدس پلینزینسیس است. گونه ی اول پشه ای شب نیش زن، خانگی و شهری و گونه دوم روز نیش زن وحشی و غیر خانگی است. حداقل 48 گونه پشه متعلق به جنسهای آئدس، آئوفل، کولکس و مانسونیا ناقلین طبیعی و یا تجربی انگل هستند. آسیب شناسی و نشانه شناسی این تشیکلات باعث انسداد عروق لنفاوی کوچک، تنگ کردن عروق بزرگتر و سرانجام مجزا کردن بافتهای نکروز اطراف کرم مرده می شوند. واکنشهای سلولی اولیه و ادم، منجر به هیپرپلازی عروقی لنفاوی، ازدیاد سلولی فیبروبلاست ها و پنیری شدن می گردند سرانجام، انگل جذب شده و توسط بافت التیام یافته ی هیالینی و یا حتی کلسیفیه، جایگزین می گردد و عروق لنفاوی اتساع یافته و شاخه های جانبی سرباز می کنند و جریان لنف در غدد لنفاوی به راه می افتد. کرمهای زنده و مرده و نیز میکروفیلرها باعث تحریک ارتشاح لکوسیتهای ائوزینوفیلی در بافتهای ملتهب می شوند. در یک طبقه بندی کلی می توان پی آمدهای عفونت فیلاریایی را به اشکال بدون علامت، التهابی و انواع انسدادی تقسیم کرد. فیلاریازیس بدون علامت فیلاریازیس التهابی گاهی به این حملات تب فیلاریایی یا الفانتوئید اطلاق می شود. همراه با این حملات سردرد، استفراغ و بی قراری امکان دارد رخ دهد. حمله اغلب با لرز شروع می شود و تب برای 2ـ 1 روز تداوم می یابد و کم کم در مدت 5ـ 2 روز کاهش پیدا می کند. لنفانژیت اغلب در اندامها مشاهده می گردد، اما امکان دارد در پستان، اسکروتوم یا مناطق دیگر رخ دهد. اگر مرکز آن در اندام باشد، از یک گره لنفاوی و در طول مجاری لنفاوی به خارج از مرکز رشد می کند. رگ لنفاوی درگیر متسع شده و حساس به لمس می باشد و پوست روی آن کشیده، قرمز و گرم است. منطقه اطراف ادماتو (ورم کرده) می باشد. حملات لنفانژیت به صورت دوره ای عود می کنند. گاهی آبسه هایی تشکیل می شوند که به پوست سر باز می کنند تا تخلیه شوند که در این موقع بقایای کرم مشاهده می شود. لنفادنیت بیش از همه در گره های رانی و اطراف آرنج مشاهده می شود که یکباره بزرگ شده و به همان حالت می مانند. بزرگی گره های لنفاوی اطراف آرنج در نوع تحت حاد فیلاریازیس رخ می دهد اما در نوع دوره ای نسبتاً ناشایع تر می باشد. عفونت التهابی ناشی از فیلرها، پدیده ای ایمنی شناختی ناشی از حساسیت به مواد اولیه تولید شده توسط کرم زنده و یا مرده است. گاهی به وضعیت فوق یک عفونت استرپتوککی نیز افزوده می شود. حملات بازگشت کننده، با التهاب طناب اسپرمی، التهاب اپیدیدیم، التهاب بیضه، التهاب برگشت پذیر عروق لنفاوی اندامهای انتهایی و تورم و سرخی موضعی در بازوها و ساق پاها مشخص می شود. تب، لرز، سردرد، استفراغ و بیقراری ممکن است همراه با این حملات، که از چند روز تا چند هفته طول می کشند، دیده شود. عمده ترین بخشهای گرفتار، عروق لنفاوی ساق پا و اندامهای تناسلی هستند. در مردان التهاب حاد عروق لنفاوی طناب اسپرمی (فولیکولیت)، همراه با حساسیت و ضخیم شدن طناب، التهاب اپیدیدیم و التهاب بیضه و ادم اسکروتوم شایع است. تعداد گلبول های قرمز، هموگلوبین و سرعت رسوب گلبولی تغییر نشان نمی دهند ولی افزایش گلبول های سفید و ائوزینوفیلی 36ـ6% وجود دارد. حملات حاد و کم و پیش مشابهی به فاصله یک ماه یا بیشتر، ممکن است در بیماران مبتلا و یا غیرمبتلا به الفانتیازیس روی دهد. اندامهای انتهایی گرفتار، معمولا قرمز، گرم و بسیار دردناک می شوند. واکنشهای حاد گرانولوماتوزی در عروق لنفاوی که ناشی از وجود کرمهای بالغ و تولیدات سمی آنها بوده و به صورت التهاب و علایم عمومی تظاهر می کند به تدریج فروکش کرده و تبدیل به رشد و توسعه ی مزمن بافتهای فیبری در اطراف کرمهای بالغ می شود این امر منجر به انسداد عروق لنفاوی، حملات مکرر التهاب عروق لنفاوی و گاهی الفانتیازیس می شود. فیلاریازیس انسدادی فیلاریازیس انسدادی به تدریج توسعه می یابد و معمولا سالها پس از یک عفونت مداوم فیلاریایی بروز میکند و بعد از آن، حملات التهابی حاد به صورت شایعی روی می دهند. در مرحله ی مزمن، واکنش سلولی و ادم توسط هیپرپلازی فیبروبلاستی جایگزین می شود و جذب و جایگزینی انگل توسط بافت گرانولومایی تکثیر کننده و اتساع شدید عروق لنفاوی صورت می گیرد. پروتئین زیاد لنف باعث تحریک رشد بافت همبند پوست و کلاژن شده و در طول یک دوره ی چند ساله، منجر به بزرگ و سفت شدن قسمتهای گرفتار و ایجاد الفانتیازیس مزمن می گردد. انسداد مجرای سینه ای یا عروق لنفاوی میانی شکم می تواند باعث گرفتاری اسکروتوم و آلت تناسلی در مردان و اعضای تناسلی خارجی در زنان شود، در حالی که عفونت غدد کشاله ران ممکن است اندامهای انتهایی و اعضای تناسلی خارجی را درگیر کند. الفانتیازیس در افراد زیر 30 سال شایع نیست. از آنجا که میکروفیلرها پس از مرگ کرمها ناپدید می شوند ، در خون بیماران مبتلا به الفانتیازیس میکروفیلر وجود ندارد. پارگی عروق لنفاوی کلیه ممکن است باعث ورود لنف به ادرار (_شیلوری)، پارگی عروق تونیکا واژینالیس منجر به هیدروسل بیضه یا تجمع لنف در بیضه و پاره شدن عروق لنفاوی صفاق باعث تجمع لنف در محوطه ی صفاقی شود شایعترین اتفاقات، هیدروسل بیضه در التهاب عروق لنفاوی اعضا ی تناسلی و حملات برگشت کننده التهاب عروق لنفاوی همراه با تب و درد می باشند. تشخیص دوره ی بین شروع عفونت تا مرحله بلوغ کرمها و تولید میکروفیلر تقریبا 12ـ 6 ماه به طول می انجامد بنابراین در طی ماههای اول فیلاریازیس التهابی، میکروفیلرها در خون دیده نمی شوند. از سوی دیگر در انتهای بیماری و زمانی که الفانتیازیس رخ داده است، کرم بالغ و میکروفیلر هر دو مرده اند. درمان و پیشگیری اما تجویز یکبار در سال در برنامه های گروهی هم استفاده می شود. سرکوب طولانی تر فیلاریاهای خونی از طریق تجویز همزمان DEC همراه با ایورمکتین سالی یک بار توصیه می شود. ایورمکتین با آزادسازی واسطه عصبی گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) سبب فلج میکروفیلرها می شود. این درمان سالیانه باید به مدت 4 سال تجویز شود. تجویز سالیان DEC یا ایورمکتین همراه با تک دوز آلبندازول نیز در مناطقی که کرم گرد روده ای یک معضل مهم می باشد، توصیه می شود. واکنشهای آلرژیک در مقابل مرگ میکروفیلرها امکان دارد در ابتدای درمان به صورت تب، کهیر و لنفانژیت بروز کند که اغلب به آنتی هیستامینها پاسخ می دهد. واکنشهای تاولی نیازمند کورتیکواستروئیدها می باشند. برای درمان ادم دست و پا که قبل و یا همراه با الفانتیازیس تظاهر می کند، روشهایی وجود دارد که چندان رضایتبخش نیستند. ارزیابی اندام گرفتار و استفاده از جورابهای با قابلیت ارتجاع و یا باندهای فشار دهنده، از روشهای رایج در مراحل اولیه ی بیماری است. دستگاههای مکانیکی یا چکمه هایی که با اعمال فشار متناوب جریان لنف را به پیش می برند، به ویژه آنها که فشار را به صورت مرکزی و موجی اعمال می کنند، در صورت استفاده ی مکرر در طی روز، می توانند کاملا مفید باشند. آخرین اقدام استفاده از روشهای جراحی است. پیشگیری وشرریازیس در مناطق اندمیک، مستلزم کنترل پشه ها و منابع انسانی عفونت می باشد. سمپاشی منازل با حشره کش های ابقایی و استفاده از لاروکش ها بر علیه کولکس کین کیوفاسیاتوس و دیگر پشه ها ی خانگی، موفقیت آمیز است ولی برای پشه های وحشی نظیر آئدس پلی نزینسیس مؤثر نیست.

قسمتی از متن بالا پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در جزوه باز آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »