>p>فرمت فایل: ورد - Word  

( -- قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 3
تاريخ احداث راه آهن شهري در تهران به ۱۲۰ سال قبل، بر مي‌گردد. تأسيس ترامواي شهري، از جمله نکات پيش بيني شده در امتياز نامه‌اي بود، که به نام بارون‌جوليوس دو رويتر ثبت شده بود. امتياز دهنده قرار داد مشيرالدوله‌، صدر اعظم ناصرالدين شاه‌، بود.     بر اين اساس‌، رويتر امتياز استخراج و بهره‌برداري از تمام معادن و منابع طبيعي را در سراسر خاک ايران به دست ‌گرفت و اجازه داشت براي احداث راه آهن‌سراسري ايران اقدام کند. تأسيس ترامواي شهري نيز از جمله اين امتيازات بود. امتياز نامه فوق بر اثر مخالفت‌هايي پس از يک سال لغو شد و با جايگزيني ‌بلژيکي‌ها، به جاي رويتر انگليسي‌، خط آهن تهران- ري احداث شد. در همان سال‌ها، يک خط آهن روي زمين‌، بين دروازه حضرت عبدالعظيم و ميدان باغ شاه‌، به وجود آمد که به واگن اسبي معروف شد. اين قطار از وسط خيابان‌هاي ري‌، چراغ گاز و سپه‌، روي ريل حرکت مي‌کرد و به وسيله چند اسب کشيده مي‌شد. اين اولين و آخرين ترامواي داير شده در تهران تاسال ۱۳۲۰ه. ش، بود.     از دهه سال۱۳۲۰ ، به اين سو همواره انديشه احداث مترو و قطار شهري، در مقاطع مختلف زماني، در ميان مسئولان دولت و شهر تهران مطرح شده است‌.     درسال ۱۳۳۴، پيشنهاد شخصي به نام وفادار، درباره احداث ترامواي برقي بين تهران تا شميران‌، در هيئت دولت تصويب و تصميم گرفته شد تا مطالعات و تحقيقات بيش‌تري انجام شود.     درسال ۱۳۳۷، مهندس کورس طرح متروي تهران را تجزيه و تحليل کرد و يکي از شرکت‌هاي آلماني نيز آمادگي خود را براي احداث مترو اعلام کرد.     درسال ۱۳۴۵، دولت شوروي سابق، در مقابل خريد گاز، پيشنهاد احداث متروي تهران را داد که بر طبق طرحي که از سوي کارشناسان روس تهيه شد، متروي تهران ‌از ميدان راه آهن تا ميدان تجريش امتداد مي يافت و از جاده قديم شميران به خيابان شوش مي‌رسيد.

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »