>p>فرمت فایل: ورد - Word  

( -- قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 8
كودك و لكنت زبان ( قسمت نوزدهم )
در قسمت قبل به اين مطلب پرداختيم كه چگونه مي توان نسبت به لكنت كودك برخورد مناسب و مطلوب داشت. در مواقع مقتضي ، توصيه هاي مستقيمي به كودك ارائه نماييد. بعد از اين كه كودك سؤال كرد : "چرا لكنت دارم"؟ ممكن است بپرسد: "چطور مي توانم جلوي لكنت خودم را بگيرم"؟ در اين هنگام بهترين توصيه اين است كه به او بگوييد: "خيلي تقلا نكن" و يا ، "سعي كن راحت و آرام باشي ، به خودت اصلاً فشار نياور و عضلات دست و صورت خودت را سفت نكن" . يكي از والدين اين مسئله  را با گره كردن مشت خود و فشار دادن آن و سپس باز كردن تدريجي و آهسته مشت خود و رها كردن انگشتان ( حالت آرام ) ، در حالي كه صدايي از دهانش ( مثل اف يا آه ه ) خارج مي شد نشان مي داد . شما هم مي توانيد دو طريق مختلف در صحبت كردن را به كودكتان نشان دهيد. 1- با زحمت و تقلا صحبت كردن كه اضطراب فرد را افزايش مي دهد و اختلال كلام را بيشتر مي نمايد و 2- خيلي راحت و نرم و روان و آسان حرف زدن و صداها و كلمات را ادا كردن . بايد به كودك بقبولانيد كه اگر چه او نياز دارد كه صداها يا كلمات را تكرار كند ، بهتر است خيلي راحت و آرام اين كار را انجام دهد و به خودش فشار نياورد. چرا كه همين تقلا كردن هاست كه نارواني او را بدتر مي كند. اگر كودك بگويد كه من نمي توانم جور ديگري صحبت كنم ، فرصت لازم را به او بدهيد تا راه آسان و راحت صحبت كردن را ياد بگيرد. اما مهمتر از همه ي اينها ، به خاطر داشته باشيد كه وقتي كودك نمي تواند و يا نمي خواهد مطابق توصيه هاي شما عمل كند، ناراحت و برانگيخته نشويد. به كودك خود نگوييد كه چطور لكنت نداشته باشد

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »